Sergi konseptinde şato hafızayı; aslında insan zihninin metaforik anlamda feodal beyliğini temsil ederken camdan yapılmış olması ise duvarlarının, hendeklerinin ve kulelerinin verdiği güçlü imajın aksine tıpkı hafızanın yapısı gibi zarif ve kırılgan bir yapıyı ifade ediyor. Camdan Şato hafıza kavramını gotik sanat akımı -edebiyat, mimari ve görsel sanatlar- üzerinden temellendirerek odağına alıp, sergide bulunan yapıtları hafızanın yapısına ve işleyişine benzer şekilde anı, mekanın hafızası, bedenin hafızası, nesnenin hafızası ve kayıp hafıza ve hatırlama gibi alt başlıklarda yeniden buluşturuyor. 

Camdan Şato, Müze Evliyagil Koleksiyonundan ve koleksiyon dışı üretimlerden bir araya gelen 58 sanatçının üretimlerini ağırlıyor. 

Kumaş ve Perde Tasarım Sponsoru 

Yüzlerce yıldır felsefenin sorguladığı konulardan biri olan ‘hayvan’ meselesi çeşitli sorulara gebe olmuştur. Günümüzde bu tartışmalar,  toplumsal hareketlerin kemikleşen parçaları olma yolunda ilerlemektedir. İnsan merkezci bakış açısından sıyrılarak, günlük hayattan yakalanan enstantanelerle türler arasında kurulan metabolik uçurumu gözlemlemek mümkündür. Bu harmonik bağlama, sadece insan dışı hayvanları koyarak eksik bir denkleme girmek yerine biyolojik kapsamı geniş tutarak toprağın, suyun yaşattığı diğer türlere de perdeleri aralayarak bakmalıyız.

Altıncı kitlesel yok oluşun başlangıcında, perdeyi ufak bir hareketle aralayıp bakıyorum. İnsan ekosisteme yabancılaşıyor. Türler yok oluyor. Meta fetişizm bizi ele geçiriyor.

Görünenler gerçek ve altıncı kitlesel yok oluşun eşiğindeyiz. Ekosisteme yabancılaşan, evini kaybeden aslında hepimiziz. Bir yanılsamadan ibaret olan insan hegemonyasının kurduğu toplumsal dinamikler yarattığı gerilimler ile meta fetişizmini normal ilan etmektedir.Normal ilan edilen bu durum kendini; şiddet, baskı, cinayet gibi güçlü kavramlarla her gün başka bir beden, başka bir habitat üzerinden meşru kılmaktadır.

Zinciri hissedip, dişlilerimin paslanmasını bekliyorum. Beslenirken, süslenirken, uyurken kaç insan dışı canlının hayatına dokunuyorum, bilmiyorum.

Bu süreç beslenirken, süslenirken, hatta uyurken bile peşimizi bırakmaz. Sezgisel olarak yaptığımız/yapmadığımız bu tercihler, kalıtımsal olarak afişe edilip ardından kenara itilerek sürecin tıkanmasına yol açar. Farkında olarak/olmayarak günlük hayat parçaları içerisinde doğaya ve kendimize ötekileştiğimiz bu metodolojiye sıkıca sarılıp davranışlarımızın bedelini es geçmekteyiz.

Sonsuz kere doğurtup, sonsuz giyotine hapsediyorum. Düşüncenin durağanlığına saklanıp bazı bazı kalıtımsal kemikleşmeleri es geçiyorum. 

Sürdürülebilirliği düşünülmeden verilen en ufak karar başka bir canlı türünün topyekûn yok oluşuna kadar uzanabilir. Kolları kocaman ırmağın endüstriyel kullanım için tek tek uzuvlarını kesip atmakla, kobay olarak nitelendirilmiş bir tavşanın sistematik şekilde işkenceye uğraması temelde aynı sorunun göstergeleri olabilir. 

Yapıyorum-ediyorum, en ufak bir hareketin yarattığı sirkülasyonu idrak edebiliyor muyum?

*Sergi, Büşra Kaya’nın Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat Yönetimi Anabilim dalında Seza Sinanlar Uslu danışmanlığında hazırladığı Bitirme Çalışmasından hareketle geliştirilmiştir. 

Müze Evliyagil bünyesinde kısa süreli sergi ve projelerin de gerçekleştirildiği ArtOda, üç sene önce ilki yapılan Alfa serisine bu yıl da yine “Alfa 2021” olarak Ankara’da genç sanatçılara itici bir güç olabilmek adına, her sene değişmek koşuluyla bir sanatçı, bir koleksiyoner, bir küratör ve bir akademisyenin oluşturduğu jürinin vereceği karar doğrultusunda, daha önce kişisel sergi açmamış bir genç sanatçının ilk sergisini gerçekleştirmeyi hedefliyor.

Yalnızca Ankara’da bulunan üniversitelerin resim, heykel, seramik, fotoğraf, video, grafik tasarım bölümlerinin lisans, yüksek lisans veya doktora programlarına devam eden veya bu programların birinde öğrenimlerini tamamlamış kişilerin başvurularına açık olan “Alfa 2021” için son başvuru tarihi 23 Mayıs 2021 Pazar günü olarak belirlendi. İçinde bulunduğumuz özel durum sebebiyle gerçekleştirilecek serginin açılış tarihi daha sonra açıklanacaktır.

Detaylı bilgiye buradan ulaşabilirsiniz.

“Söz sessizlikte, ışık karanlıkta, yaşam ölürken; bomboş gökyüzünde uçarken parlar atmaca”
Ursula K. Le Guin

Tüm evrende yaşam bir bütündür. Doğumdan ölüme büyüyüp gelişen varlıklar aynı zamanda biriktirdiği bilgiler, tecrübeler ve anılarla genişleyen bir duygular antolojisi oluşturur. Mutlak olmayan son, sonsuz olarak kabul edilen varoluş döngüsünü en anlamlı kılabilecek edim gibi görünür. Böylece bahsi geçen antoloji temas ettiği diğer sistemlere, bir çemberden diğerine aktarılarak genişler. 

Friedrich Nietzsche’ye göre yaşadığımız ve yaşamakta olduğumuz bu yaşamı, yeniden ve sayısız kere daha yaşamak zorunda kalırız. Her acı, her sevinç, her bir düşünce ve her bir soluk, tarif edilemeyecek kadar küçük ya da büyük her şey arka arkaya ve aynı sırayla bize geri dönecektir. Varoluşun sonsuz kum saati, içinde toz lekesi olan bizler ile, yeniden ve yeniden başaşağı çevrilecektir. Dünyada bulunduğumuz sürece geçirdiğimiz zamanı, evrende konumlandığımız noktayı referans alarak ve acizce keşfettiğimiz sistemli savruluşumuza göre nitelendirmeye gayret ederiz. Gökyüzünde gördüğümüz en yakın gök cismi olarak Ay, büyük resimdeki küçük döngüsüyle bize zamanı isimlendirebilmek adına kararlılık sağlar. Ay'ın Dünya ve Güneş'e olan konumuna göre ilerleyen döngüsü üç ana fazda gerçekleşir. Yeni ay, doğumu ve yeni başlangıçları anlatırken zamanla ilk dördün fazına geçen Ay gençliği, enerjiyi ve yükselişi tetikler. Dolunay fazına eriştiğinde artık olgunlaşma tamamlanmıştır. Tükeniş, sonlanma ve tamamlanma ise son dördün fazında gerçekleşir. Gümüş Döngü, doğumdan serpilmeye, giderek olgunlaşmaya ve nihayetinde ölüme; yani tamamlanmaya doğru ilerler. Ölüm gerçekleştiğinde ise döngü başladığı noktaya geri döner. 

Sonsuz dönüş düşüncesi, zamanın döngüsel bir formda olduğu ve olayların bu döngüsellikte sonsuza dek yinelenmiş olduğu, yinelendiği ve yenileneceği tezini ortaya koyar. Friedrich Nietzsche bu düşünceyi etik anlamda oluştaki yaratıcılığın, en yüksek yaşama gücünü elde etmenin, acıyla başa çıkmanın ve Üstinsan’ı meydana getirme aracı ve koşulu olarak geliştirmiştir.  Döngüyü kabul etmek, onunla başa çıkabilmek tekrara boyun eğmek kadercilik gibi algılanabilir, ancak bu kader anlayışının üstünde bir çabadır.

Nihayetinde insan aşılması gereken bir varlıktır. 

Menzil’den üç yıl sonra, Müze Evliyagil’in açılışı dolayısıyla elden geçen koleksiyon, Müze’nin ilk sergisi “Anakara”dan bağımsız bir koleksiyon kitabında derlenmiştir. Bu kitap, Sarp Evliyagil’in dünya müzeleri, galeri sergileri, sanatçı atölyeleri ve elbette evinin duvarları arasındaki yolculuğunun ikinci durağı olarak değerlendirilmelidir. Tüm eserler, başkalarını da yolculuğuna katmak ya da yolcuklarına katılmak üzere bir araya getirilmiştir. Dolayısıya, hem Evliyagil kişisel tarihinin bir koca atlası, hem de sonsuz seyahatanamenin henüz ilk sayfasıdır.

Müze Evliyagil, Ajanstürk’ün Yönetim Kurulu Başkanı Sarp Evliyagil’in mesleği gereği ilgi duyduğu özgün baskı dizileri ve koleksiyonunu farklılaştıran dev ölçekli heykellerinde aralarında yer aldığı  yüzlerce eser içinden seçilenleri, belirli aralıklarla ve farklı odaklar etrafında düzenlenecek sergilerle kamusallaşmasını sağlıyor.

2008 yılında ortaya çıkan Müze Evliyagil fikri, 2014-2015 yılları arasında, İncek’te, ‘merkezden uzak bir merkez’de gerçekleşen inşaat ile Ankara’da sanata, üç kata yayılan 750 m2’lik bir sergi alanı, heykel bahçesi, film salonu ve kütüphane kazandırıyor.  

Evliyagil Dolapdere

Serdar Ömer Paşa Caddesi No: 11
Beyoğlu / İstanbul

e isil@muzeevliyagil.com

Ziyaret gün ve saatleri:
Salı’dan Cuma’ya 
11:00 - 17:00 arası

Giriş ücretsizdir.

Basın Sponsoru