Ben Her Zaman Öteki’nin Alanındayım:
Agah Uğur Koleksiyonu’ndan Bir Seçki
//
Füg
09.03.2019 – 14.07.2019
Küratörlüğünü Beral Madra’nın üstlendiği “Ben Her Zaman Öteki'nin Alanındayım: Agah Uğur Koleksiyonu’ndan Bir Seçki” sergisi, Agah Uğur koleksiyonunda bulunan, 2000’li yıllarda farklı zaman ve coğrafyalarda kadın ve erkek imgeleri üzerinden üretilmiş, 21 sanatçının eserlerinden bir araya geliyor.
Sergi, videolardaki erkek ve kadın performansları farklı coğrafyalar, kültürler, zaman ve mekanlarda yapılmış olmasına karşın, bu performansların bir karşılıklılık ya da karşıtlık, bir söyleşi ya da tartışma barındırdığı iddiasını taşıyor. Videoların ideolojik ve kavramsal içerikleri ise hakikati arayan izleyiciye mevcut toplumsal, siyasi ve iktisadi düzen içinde kadın ve erkek kimliklerinin bir kez daha ve bu videolar aracılığıyla irdelenmesini ve şifrelerin keşfedilmesini öneriyor.
Küratörlüğünü Nilüfer Şaşmazer’in üstlendiği “Füg” sergisinde, Müze Evliyagil Koleksiyonu ve koleksiyon dışı üretimlerden 16 sanatçının eserleri bir araya geliyor.
Latincede “uçmak, kaçmak” anlamlarına gelen “fuga” sözcüğünden türeyen füg deyişi, müzik tarihinde ilk olarak XIV-XV. yüzyıllarda kullanıldı. Başlarda kanon tekniğiyle benzer özelliklere sahip olan ve çeşitli şekillerde kullanılan füg, güncel anlamını 18. yüzyılda kazandı. Barok dönemde J. S. Bach’ın “Füg Sanatı” adlı eseriyle doruk noktasına ulaşan teknik, müziğin ötesine geçerek önce edebiyatta, düz yazı ve şiir formlarında; daha sonra ise görsel sanatlarda etkili oldu. Her iki alanda da biçimsel deneylerin bir sonucu olarak ortaya çıkan fügal yapı, bir tür dinamizm ortaya çıkardı. Füg tekniğinin polifonik yapısı müzikal-edebi çalışmalarda sayısız olasılığa yer açarken, görsel sanatlarda özellikle soyut ve yarı-soyut eserlerde iz bıraktı. Kelimenin kökündeki kaçma eylemi (fuga), zaman içinde başka anlamlar yüklenen kaçak (fugitive), sığınak (refuge), sığınmacı (refugee) gibi kelimeler türetti. Daha ziyade mekansal anlam taşıyan bu sözcüklerin yanı sıra zamansal bir kaçışı da işaret eder oldu: Ele geçirilemez, yakalanması zor, uçucu, geçici anlamlarını kazandı. Fügün müzikte sahip olduğu dinamizm ve canlılık; hareket ve geçicilik fikriyle birleşince sanatın önemli ilham kaynaklarından birine dönüştü.
